گوهر نیک اختری
گوهر نیک اختری
با دلی مملو ز مهر مادری
بشنو ای فرزند از من تا بری
راه بر سر منزل مقصود خود
تا سرت پیدا نماید سروری
زیور تن جز گل اخلاص نیست
رامش جان است، ایزد باوری
پیشه کن آزادگی و راستی
شکر یزدان کن به پاس رهبری
تا توانی مهربانی کن به خلق
آن که محتاج است خواهد یاوری
موقع شادیشان، دلشاد باش
در مصیبتشان بکن غم پروری
زیر بار زندگانی خم مشو
از جهان و کارش آسان نگذری
در میان مردم نادان مرو
چون بَتَر باشند از مار جَری
خود میفکن زیر پای دشمنان
همچو اسب پیر و سست و لاغری
خو کن ای « فرهنگ » با نیک اختران
تا بیابی گـوهــر نیک اختــری.
نقش شاعر
هست بر مردم ایران ظاهر
اثر فـــرّخ نقـش شــــــاعر
شعر نیکو کند اخلاق «کریم»
می کند نفس خبیثان طاهر!
